Hoe simpel kan het toch lijken en klinken? Neem nu deze plaat, die als debuut geldt voor Henrietta Flach en Anna Østerby, twee dames die in de folk van hun Deense thuisland al een hele reputatie bijeen speelden en die ook samen te horen waren op “Skyklokke” een plaat op naam van Henriette, waarmee we tegelijk ook Anna leerden kennen. Accordeon, viool en Hardanger fiddle zijn de instrumenten waarvan ze zich bedienen en dromerige folk is zowat hun handelsmerk. Dat klinkt, zoals gezegd, heel simpel en het is ook zeer toegankelijk, maar je hoort aan alles dat deze dames heel hard gewerkt hebben aan deze nieuwe plaat, waarop ze een dozijn nieuwe nummers van eigen hand spelen.

De plaat ontstond een viertal jaren geleden en we weten wat er toen gebeurde: Covid legde zowat alles lam. Plannen moesten in de koelkast en muzikanten mochten zo goed als niet aan de bak, of toch niet in het bijzijn van mogelijke luisteraars. Dat belette Henriette en Anna niet om, wanneer het maar kon, elkaar op te zoeken en zo de ontstaansgelegenheid te creëren voor hun muziek. De bijzondere omstandigheden maakten de wederzijdse nieuwsgierigheid nog groter dan ze al was en de muziek borrelde als vanzelf op, als het ware omdat ze al te lang verplicht opgesloten had gezeten. De plannen voor de echte opname van een/deze plaat schemerden lichtjes en beetje bij beetje door en, naarmate de muzikanten stilaan hun vrijheid terugkregen, maakten ze van elke gelegenheid gebruik om de muziek verder te laten groeien. Metrostations, café’s, keukentafels of livings waren allemaal gelegenheden en locaties om wat vandaag deze plaat geworden is, traag maar gestaag te laten rijpen.

Zelf omschrijven de vrouwen het als een opeenvolging van kleine muzikale stapjes doorheen kromme, hobbelige straten waar vreugde, verlangen, hoop, zwaarmoedigheid, nachthemels en streepjes zonneschijn doorheen wervelen. Beter dan dat kan ik het onmogelijk verwoorden. De plaattitel betekent zoveel als “uit mijn handen” en slaat, zo denk ik toch, op de onvatbaarheid van het leven. Dat getuigt van veel levenswijsheid en die wordt op deze plaat heel fraai vorm gegeven door de begrijpelijke melodieën die de dames in elkaar knutselden en die geregeld balanceren op de grens tussen folk en jazz. Van A tot Z prima beluisterbaar, heerlijk fijn en klein plaatje !

(Dani Heyvaert)